บทที่ 15 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 96 / 117

บทที่ 7 ประสบการณ์ การเข้าถึงธรรม บทที่7 ประสบการณ์การเข้าถึงธรรม DOU 83

เนื้อหาบทที่ 7 ประสบการณ์การเข้าถึงธรรม 7.1 มีกระโถนเป็นนิมิต 7.2 แบ่งเวลาปฏิบัติ ขึ้นชื่อว่าไม่มีเวลาไม่มีในโลก 7.3 มีไก่เป็นครู 7.4 เด็กน้อยนั่งทน 7.5 ไม่จำกัดด้วยเวลา และสถานที่ 7.6 หนูน้อยวัย 4 ขว

บทที่ 7 นำเสนอประสบการณ์การเข้าถึงธรรมในหลากหลายมิติ เช่น การใช้กระโถนเป็นนิมิต การแบ่งเวลาปฏิบัติ การเรียนรู้จากเด็กและการสอนทำสมาธิ รวมถึงเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับศาสนาอื่น ๆ เนื้อหาส่งเสริมการทำสมา

บรรณานุกรม "คัมภิริพพระธรรมมาณี" พระมงคลเทพมุนี (สด จนทสโร) (2555) รวบพระธรรมเทคนา พระมงคลเทพมุนี (สด จนทสโร) คณะศิษาขุนศิษย์หลวงพ่อวัดปากน้ำ โดยพระวิชัย วิไย และคณะ กรุงเทพมหานคร: บ. เอกพิมพ์ไทย จำก

บรรณานุกรมนี้รวมถึงผลงานของพระมงคลเทพมุนีและศึกษาเกี่ยวกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของพระพุทธศาสนาในประเทศไทย เนื้อหาครอบคลุมเกี่ยวกับลัทธิประเพณีอินเดีย การศึกษาที่เกี่ยวข้อง และเอกสารทางประวัติศาสตร์

ประโยคส - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 167 อนุโลม ๒ หรือ ๓ ดวงข้างต้น แม้โดยไม่แปลกกัน ๆ จริงอยู่ มี อธิบายว่า ๔ ครั้ง หรือเพียง ๓ ครั้ง โดยควรแก่อัปปนาที่จะพึง เกิดเป็นดวงท

บทที่ 167 ของอภิธัมมัตถสังคหบาลีและอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา นำเสนอการวิเคราะห์อัปปนาวิถีและการทำงานของจิตในบริบทต่างๆ ซึ่งรวมถึงการเกิดและลำดับของจิตที่สัมพันธ์กับการฝึกสมาธิ โดยกล่าวถึงการเกิดของอัปปนา

4.5 ตัดความกังวลเล็กๆ น้อยๆ 4.6 มีอัชฌาสัย 6 ประการของพระโพธิสัตว์ 4.7 การรับกัมมัฏฐาน บทที่ 5 จริตกับการปฏิบัติกัมมัฏฐาน 5.1 ประเภทและลักษณะของจริต 5.2 เหตุที่มีจริตต่างกัน 5.3 ลักษณะเป็นเครื่องสังเก

บทที่ 1 กัมมัฏฐานและวิธีปฏิบัติ ในพระไตรปิฎก บ ท ที่ 1 กั ม ม ฏ ฐ า น และ วิธี ป ฏิ บั ติ ใน พระไตรปิฎก DOU 1

บทที่ 1 กัมมัฏฐานและวิธีปฏิบัติในพระไตรปิฎก ในชุดวิชาสมาธิที่ผ่านมา นักศึกษาได้ศึกษาหลักพื้นฐานของการเจริญสมาธิ ทำให้ทราบแนวทาง ในการปฏิบัติสมาธิในชีวิตประจำวัน และได้ฝึกปฏิบัติกันอย่างจริงจังมาแล้ว ส

บทนี้เสนอแนวทางการศึกษาเกี่ยวกับกัมมัฏฐานและวิธีปฏิบัติในพระไตรปิฎก โดยเริ่มจากการทำความเข้าใจความหมายและความสำคัญของกัมมัฏฐาน รวมถึงหลักการปฏิบัติสมาธิในชีวิตประจำวัน เนื้อหาครอบคลุมถึงพื้นฐานของการเ

เนื้อหาบทที่ 2 สมถะและวิปัสสนากัมมัฏฐานในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนา 2.1 สมถกัมมัฏฐาน 2.1.1 ความหมายของสมถกัมมัฏฐาน 2.1.2 อารมณ์ของสมถกัมมัฏฐาน 2.1.3 ผลของสมถกัมมัฏฐาน 2.2 วิปัสสนากัมมัฏฐาน 2.2.1 ความหมายข

บทที่ 2 กล่าวถึงสมถะและวิปัสสนากัมมัฏฐาน ซึ่งเป็นแนวปฏิบัติในพระพุทธศาสนา โดยเริ่มจากสมถกัมมัฏฐานและวิปัสสนากัมมัฏฐาน อธิบายความหมาย อารมณ์ และผลของแต่ละวิธีการ หัวข้อยังสอดคล้องกับความสัมพันธ์ระหว่าง

แนวคิด 1. สมถกัมมัฏฐานเป็นวิธีการฝึกจิต เพื่อให้จิตสงบเป็นสมาธิจนกระทั่งจิตปราศจากนิวรณ์ เข้าถึงฌาน มีวิธีการที่ใช้ในการปฏิบัติในคัมภีร์ 40 วิธี คือ กสิณ 10 อสุภะ 10 อนุสติ 10 อาหาเร ปฏิกูลสัญญา จตุธา

เนื้อหานี้อธิบายถึงแนวคิดหลักของสมถกัมมัฏฐานซึ่งเป็นการฝึกจิตเพื่อให้เกิดสมาธิและฌาน รวมถึงวิปัสสนากัมมัฏฐานที่เน้นการอบรมปัญญาเพื่อรู้แจ้งในสภาวะของสังขาร ซึ่งทั้งสองมีความสัมพันธ์กันและช่วยนำไปสู่กา

2.1.2 อารมณ์ของสมถกัมมัฏฐาน การที่จะเจริญสมถกัมมัฏฐานเพื่อให้ได้ฌาน จะต้องรักษาจิตให้มีอารมณ์เดียวตลอดเวลา จิตที่มี อารมณ์เดียว ย่อมมีกำลังมหาศาลเหมือนน้ำที่ไหลสายเดียว มีกำลังมากกว่าน้ำหลายสาย สิ่งที

การเจริญสมถกัมมัฏฐานต้องรักษาจิตให้มีอารมณ์เดียว อารมณ์ของสมถะทำให้จิตสงบ มี 40 วิธีแบ่งเป็น 7 หมวด โดยการปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง จะทำให้จิตเกิดสมาธิ ส่งผลให้กิเลสสงบ โดยมีองค์ฌาน 5 ที่ช่วยข่มนิวรณ์ 5 จ

ญาณทั้งสิ้งตั้งต้นเป็นพระญาณที่รู้แจ้งในความเป็นไปของธรรมม ต่างๆในสัตวโลกทั้งปวง กล่าวได้ว่าธรรมกายในคัมภีร์พระธัมมยานาทไม่ได่ทรงรู้แจ้งเฉพาะญาณทางพระเนตรเท่านั้น แต่ยังมีพระญาณอื่นๆ ที่ประกอบเป็นพระอ

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการรู้แจ้งของพระธรรมกายและคุณสมบัติของธรรมภายใน โดยเฉพาะในด้านการรู้แจ้งอินทรีย์และอริยสัจ 4 ซึ่งพระมงคลเทพมุนีได้อธิบายถึงความสำคัญของธรรมกายในการมองเห็นและรู้แจ้งในธรรมต่างๆ รว

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 55 ต่างชาติฯ ก็ด้วย ปิ ศัพท์ ในบทว่า ปญฺจปิ นี้ ท่านรวบรวมนัย ที่ต่างกัน มีอาทิอย่างนี้ว่า นวกนัยล้วน ๆ ด้วยอำนาจจตุกกนัยและ ปัญจกนัย น

บทที่ 55 ของอภิธัมมัตถสังคหบาลี รวมประเด็นต่างๆ เกี่ยวกับนวกนัยและความแตกต่างในวิบากจิตที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติของพุทธศาสนา เช่น การเข้าใจอารมณ์และปฏิปทาที่ส่งผลต่อการบรรลุธรรม รวมถึงการแสดงออกของจิ

วิปัสสนากัมมัฏฐาน คือ อารมณ์อันเป็นที่ตั้งแห่งการงานทางใจที่จะให้เห็นแจ้งในนามรูป เห็นแจ้ง ในไตรลักษณ์ เห็นแจ้งในอริยสัจ และเห็นแจ้งในมรรค ผล และนิพพาน วิปัสสนากัมมัฏฐาน เป็นอุบายในการให้เกิดเรื่องปัญ

วิปัสสนากัมมัฏฐาน เป็นอารมณ์ที่ช่วยให้ผู้เจริญเห็นแจ้งในนามรูป เห็นแจ้งในไตรลักษณ์ รวมถึงอริยสัจและนิพพาน ซึ่งแตกต่างจากสมถกัมมัฏฐานที่มีการปฏิบัติก่อนพระสัมมาสัมพุทธเจ้า วิปัสสนามีเฉพาะในพระพุทธศาสนา

7. อรูปราคะ คือ ความยินดีในอรูปฌาน หรือในอรูปภพที่จะพึงเข้าถึงได้ด้วยอรูปฌานนั้น 8. มานะ คือ ความถือตัวว่าเราดีกว่าเขา เสมอเขา เลวกว่าเขา เป็นต้น 9. อุทธัจจะ คือ ความฟุ้งซ่าน ซัดส่ายไปในอารมณ์ต่างๆ ไม

ในพระพุทธศาสนา การละกิเลสมีลำดับขั้น โดยแบ่งออกเป็นการละแบบสมุจเฉทปหาน ปฏิปัสสัทธิปหาน และนิสสรณปหาน ซึ่งส่งผลต่อการพัฒนาตนจากปุถุชนไปสู่พระอริยบุคคล เช่น พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหัน

ไม่ยึดติดในสิ่งทั้งหลาย จึงเกิดการปล่อยวางอารมณ์ภายนอกที่ยึดติด และจิตจึงค่อยสงบนิ่ง ตั้งมั่น และ เกิดเป็นสมาธิ การพิจารณาอย่างนั้นท่านยังไม่เรียกว่า วิปัสสนา แต่อาจเรียกได้ว่า วิปัสสนึก ดังในพระ ธรรม

การเจริญวิปัสสนาเริ่มจากการปล่อยวางอารมณ์ที่ยึดติด เมื่อจิตสงบย่อมทำให้เกิดสมาธิและวิปัสสนาอย่างแจ่มแจ้ง ผู้ฝึกสมาธิต้องมีปัญญาและการพิจารณาตามคำสอนที่ศึกษา หากไม่มีสมาธิย่อมไม่สามารถบรรลุวิปัสสนาได้

ความแตกต่าง 1. ลักษณะ สมถกัมมัฏฐาน มีความฟุ้งซ่านเป็นลักษณะ วิปัสสนาสมถกัมมัฏฐาน มีความรู้แจ้งสภาวธรรมตาม ความเป็นจริงเป็นลักษณะ 2. กิจ กําจัดนิวรณ์ 5 กำจัดความไม่รู้ คือ อวิชชา 3. ผลปรากฏ มีความตั้งม

บทความนี้อธิบายความแตกต่างระหว่างสมถะและวิปัสสนากัมมัฏฐาน โดยแบ่งออกเป็นลักษณะ, กิจ, ผลปรากฏ, เหตุใกล้ที่เกิดความสุขและองค์ธรรมที่เกี่ยวข้อง มีการสนับสนุนการทำสมาธิและวิปัสสนา เพื่อให้เกิดสติปัญญาและค

เนื้อหาบทที่ 3 สมถะและวิปัสสนาตามหลักคำสอนของพระมงคลเทพมุนี 3.1 สมถกัมมัฏฐาน 3.1.1 ความหมายของสมถะ 3.1.2 วิธีปฏิบัติสมถกัมมัฏฐาน 3.1.3 ผลของสมถะ 3.1.4 ระดับของสมถะ 3.1.5 การศึกษาสมถะ 3.2 วิปัสสนา 3.2.

บทที่ 3 นี้จะกล่าวถึงสมถะและวิปัสสนาตามหลักคำสอนของพระมงคลเทพมุนี โดยเริ่มจากการอธิบายความหมายของสมถะ วิธีปฏิบัติและผลของสมถะ รวมถึงระดับและการศึกษาสมถะ ต่อมาเป็นการวิเคราะห์วิปัสสนา ทั้งความหมาย วิธี

แนวคิด 1. พระมงคลเทพมุนีได้อธิบายลักษณะของสมถะไว้ว่า หมายถึง การทำใจให้หยุด มีวิธีการคือการ รวมความเห็น ความจำ ความคิด ความรู้ ไว้ที่ศูนย์กลางกายให้ได้ โดยมีบริกรรมนิมิตเป็นดวงแก้วใส และบริกรรมภาวนาว่

บทนี้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับสมถะและวิปัสสนากัมมัฏฐานตามหลักคำสอนของพระมงคลเทพมุนี อธิบายถึงการทำใจให้หยุด โดยการรวมความคิดไว้ที่ศูนย์กลางกาย เพื่อเข้าถึงปฐมฌานและบรรลุธรรมกาย รวมถึงการใช้ญาณในการพิจารณา

คาถาบาลีในอรรถกถา โมนารปุณฺโณ 7 คาถากรรมกาย8 สุพฺพ Buddhฺญฺญฺญฺญาณปวสสี จนถึง สติปฎิฐาน ปวรภายพูนธฺ อฺม ธมฺมกายพุทธลานฺุ โคฉาวรุกฺลุปฺตาน ติติฉาวเณน สพฺพ Buddhฺภาว ปติํเณตน ปุนํปูนํ อนุสรติ คาถากรรม

คาถาบาลีในอรรถกถาให้ความสำคัญกับการเข้าใจธรรมกายผ่านการตีความที่หลากหลาย เพื่อเสนอความเข้าใจลึกซึ้งในพระธรรมกายและพระญาณต่างๆ โดยมีคำอธิบายและการจัดทำตารางเกี่ยวกับปริมาณเนื้อความในคาถาทั้งหลาย ที่จะช

ประโยค - อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา สห อภิธรรมมาตวิภาวินีนาม อภิธมฺมตฺถสังคหฎีกา - หน้าที่ 50 นวมปริจฺเฉโท หน้าที่ 51 นวโม ปริจฺเฉโท สมถวิปสฺสนาน ภาวนานมิโต ปริ กมฺมฏฺฐานํ ปวกขามิ ทุวิธมฺปิ ยถากกม ฯ ตตฺถ ส

บทที่ 50-51 ของอภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา กล่าวถึงวิธีการปฏิบัติสมถวิปัสสนานและการตั้งจิตในแต่ละสภาวะ หลักการของการปฏิบัติในทางที่ถูกต้องเพื่อเข้าใจธรรมชาติของจิต รวมถึงการใช้กรรมฐานหลากหลายรูปแบบเพื่อขัดเ